Naar aanleiding van het overlijden van Walter van den Broeck
Bij het overlijden van Walter van den Broeck word ik mij er plots van bewust dat hij altijd één van mijn favoriete schrijvers was. Hij was één van de auteurs, die mij rond de jaren tachtig van de vorige eeuw terug aan het lezen bracht.
Na mijn middelbare school met gedwongen literatuur had ik er echt genoeg van. Geen literatuur meer voor mij. Gelukkig brachten de Agatha Christies van een vriendin en de stadsbibliotheek van Leuven daar verandering in. Snel werd Hercule Poirot begeleid en opgevolgd door Hans Schnier, de protagonist uit “Meningen van een clown” van Heinrich Böll en veel anderen. Tolstoj met zijn “Oorlog en vrede” heb ik moeten opgeven, waarschijnlijk omdat ik niet door had dat Alexander en Sasja dezelfde persoon was. Jean-Paul Sartre met zijn “De wegen der vrijheid” vond ik daarentegen heerlijk. Zo belandde ik in een paradijs van interessante en leuke boeken.
Eén van de beste in deze reeks boeken was “Brief aan Boudewijn”. Het was niet alleen een leuk roman, maar het gaf me ook een gevoel van “eindelijk de waarheid eens goed gezegd”.
Waarschijnlijk daarom bleef het Tv-filmpje met Kurt Van Eeghem in mijn geheugen hangen. Dit filmpje en veel meer vind je in dit VRT-artikel.
In 2021 vierde “Behoud de begeerte” de tachtigste verjaardag van Walter met de voorstelling “Brief aan Walter”:
Bedankt, Walter voor het vele leesplezier.